Guus Labooy bekritiseert in dit intrigerende boek de moderne neurofilosofie, die de laatste eeuw in toenemende mate heeft gekozen voor fysicalistische oplossingen, waarbij mentale eigenschappen tot hersenprocessen worden gereduceerd. De auteur betoogt dat de fysicalistische neurofilosofie een kopie is van het dualisme van haar grote antipode, Descartes. Het gaat dan om vier fundamentele thema's: ontologie, vrijheid, kennisleer en de gerichtheid van het menselijk bestaan. Ondanks het in het oog springende verzet tegen Descartes' dualisme van lichaam en geest, is het fysicalisme op deze beslissende terreinen Descartes' erfgenaam. Voor een nieuwe aanzet tot de neurofilosofie en filosofie van de psychiatrie moeten we dus voorbij Descartes. Het scotisme, dat stelt dat de menselijke natuur lichaam en geest omvat - de ware mens is dus niet alleen een geest (ziel of mind) - biedt een alternatief voor het cartesiaans dualisme en fysicalisme.
