Van der Waals

Van der WaalsKrachten die de wereld bijeenhoudenROB VAN DEN BERGVan krantenjongen tot miljonair, maar dan in de natuurkunde. Zo zou je – met enige overdrijving - het leven van Johannes Diderik van der Waals (1837-1924 kunnen weergeven: een timmermanszoon die onderwijzer wordt, door zelfstudie de doctorandustitel behaalt, twee jaar later al promoveert, hoogleraar wordtaan de Universiteit van Amsterdam en in 1910 de Nobelprijs krijgt. Met zijn proefschrift Over de continuïteit van den gasen vloeistoftoestand uit 1873 vestigt Van der Waals op slag zijn naam in de wetenschappelijke wereld. Degrote Engelse natuurkundige James Maxwell merkt in een recensie op dat het ‘vele onderzoekers tot studie van het Nederlands aan zal zetten’. In tegenstelling tot veel van zijn collega’s is Van der Waals overtuigd van hetbestaan van moleculen. Hij slaagt er als een van de eersten in om de massa van een waterstofatoom te berekenen. De naar hem vernoemde ‘toestandsvergelijking’ blijkt een