Tien vrouwen van Soestdijk

Aan de dijk naar Soest nabij de Eem lag in de Gouden Eeuw een mooie boerenhofstede, waarin een staatsgezinde Amsterdamse burgemeester met zijn gezin graag de zomermaanden doorbrancht. In bijna vierhonderd jaar groeide het huis uit tot een luisterrijke buitenplaats voor stadhouders en koningen uit het Huis van Oranje-Nassau.Paleis Soestdijk dat met zijn met sierlijke, witte zijvleugels, stijlzuiver landschapstuinen, Koningslaan en Naald van Waterloo een uniek geheel vormt, kan wedijveren met de mooiste empirepeizen in Europa. Het is een dierbaar gemeenschappelijk erfgoed, beladen met herinneringen aan belangrijke momenten uit onze vaderlandse geschiedenis.Velerlei vorstelijke bewoners ontvingen hier hun gasten, richttn er banketten aan, dwaalden over de lanen en voedden in de zalen kleine prinsen en pronsessen op. Steeds waren het vooral de vrouwen van Soestdijk die er de sfeer bepaalden. Van Catharina Hooft, de Amsterdamse burgemeestersvrouw die na het Rampjaar(1672) haar hofstede aan