Stilte van het hart

Stilte is de essentie van je hart. Je kunt niet leven vanuit je hart als je jezelf en anderen niet vergeeft. Je kunt niet ]even vanuit je hart als je bezorgd of boos bent. Je kunt niet leven vanuit je hart als je oppervlakkig of moeizaam ademhaalt. Wanneer de ademhaling zwaar en moeizaam gaat, worden je gedachten je ingegeven door angst en onlustgevoelens. Je gemoedstoestand wordt dan gevoed door het verleden of de toekomst. Je richt je op wat andere mensen doen en op de vraag hoe je het hen naar de zin kunt maken of jezelf tegen hun acties kunt beschermen. Je bouwt een bastion van gedachten om je hart. Haal diep adem en keer terug naar je hart. Alleen als je met je aandacht teruggaat naar je hart, kun je met mededogen kijken. Iemand die niet met mededogen kijkt, kijkt niet goed, niet accuraat. Alles wat men waarneemt is gefabriceerd, het is een hyperbool. Wanneer je terugkeert naar je hart ben je in de stilte waar elk geluid uit voortkomt. Je voelt, als een boot op zee, de golven