Pijn

'Ik kan niet meer denken. Mijn hersens zitten vol met die fuckkaas. Wat nou Fantakaas? Eat me Fantakaas. Wat denken die Belgen nou? Dat je met kaas kunt toveren? Fuck it. Kaas is kaas. Mensen fantaseren niet over een blok kaas. Mensen fantaseren hoe ze hun pik in de kale doos van Paris Hilton kunnen janken. Dáár fantaseren mensen over. NIET OVER EEN FOKKING BLOK KAAS! KAAS, DAAR DOE JE MOSTERD OP!' De lichtelijk overspannen copywriter Werner van der Linden, reclameman van het jaar 1996 en 1997, ziet mogelijkheden om zijn tanende carrière bij reclamebureau HotLazy nieuw leven in te blazen als hij mag pitchen op een campagne voor een humoristisch kaasproduct van een Belgisch zuivelbedrijf. Met het binnenhalen van deze opdracht zou hij zich kunnen ontdoen van zijn concurrent Enzo Morrez en zo opvolger worden van de baas van HotLazy, Etiënne Schlieberman, met wiens vrouw Werner een lichamelijk en geestelijk vermoeiende seksrelatie heeft, waaraan hij uit