Middlemarch

In 'Middlemarch' beschrijft George Eliot het reilen en zeilen van een aantal individuen uit de Engelse middenklasse in een (niet bestaande) provinciestad rond 1830. In de negentiende eeuw kende de Engelse middenklasse een grote mate van sociale gelaagdheid. Zo waren er de landeigenaren, de middenstanders, de vrije beroepsoefenaren, geestelijkheid en nog een aantal andere groeperingen, allen ruim vertegenwoordigd in 'Middlemarch'. Eliot vertelt de verhalen van haar romanfiguren met zoveel liefde voor detail dat elk van hen voor het oog van de lezer tot leven komt. Ze worden stuk voor stuk geschetst tegenover een persoonlijke achtergrond en voorzien van een levensgeschiedenis. Of het nu gaat om hoofdfiguren, zoals Dorothea Brooke en Tertius Lydgate, of zogenaamde bijfiguren, als mevrouw Cadwallader en Farebrother, ze hebben, zonder uitzondering, hun individuele karakteristieke eigenaardigheden, idealen en verwachtingen. Deze individualiteit wordt niet zelden gevangen in hun woordgebruik