Leaves of grass / Grasbladen

Leaves of Grass van Walt Whitman (1819–1892), dat in de deze zomer verschenen uitgave onder redactie van Jacob Groot en Kees 't Hart de titel Grasbladen meekreeg, groeide na de verschijning in 1855 in een lange reeks van in totaal tien steeds dikkere heruitgaven (tot de laatste, monumentale 'deathbed'-editie van 1891-'92) uit tot de beroemdste dichtbundel van Amerika; de dichter zelf werd een legende. Het was door de filosoof R.W. Emerson in een brief aan de auteur min of meer voorspeld ('weergaloos goed gezegde weergaloze dingen', 'het meest buitengewone werk van verstand en wijsheid dat Amerika tot nog toe voortgebracht heeft'), maar aanvankelijk werd het werk vanwege de seksueel getinte passages voornamelijk veroordeeld. In hun inleiding proberen Groot en 't Hart te omschrijven wat het geheim van Leaves of Grass is, en het geheim van Whitmans legende. 'Het boek', zeggen zij, 'vertolkt een droom: het wil een nieuwe definitie van de mens in de samenleving. De dromer spreekt een