Ik woon in een kippenhok

In het jaar 1933, direct na de machtsovername van Adolf Hitler, ontvlucht de joodse kunsthandelaar Albert Heppner en diens vrouw Irene de Duitse hoofdstad Berlijn. Zij vestigen zich in Amsterdam, waar nog datzelfde jaar hun zoontje Max wordt geboren. Wanneer ook in Nederland de jodenvervolging in volle hevigheid losbarst ondernemen de Heppners opnieuw een vluchtpoging. Vergezeld van een bevriend echtpaar - eveneens naar ons land uitgeweken Duitse joden - leggen zij hun lot in handen van een groep smokkelaars die hen in ruil voor een forse geldelijke beloning ons land uit zullen smokkelen. De vluchtpoging strandt echter in de Brabantse Peel. De smokkelaars besluiten hen uit de weg te ruimen en vermoorden ??n van hen. De rest van het gezelschap blijft echter gespaard en vindt onderdak bij een boer. Tot aan de bevrijding van het zuiden van ons land in september 1944 zullen ze daar verstopt blijven in een kippenhok. In het boek ?Ik woon in een kippenhok? beschrijft Max Amichai Heppner aan