Het spoor

John draaide zich om en zag het hert staan, in het licht van de maan. Het was een hinde, een jong dier. John zag het aan haar nek, en aan het ontbreken van het gewei. Ze stond nog geen tien meter van hem af. Herten kwamen wel vaker een kijkje nemen bij de boerderij, dat was niet ongewoon. Maar vandaag was het anders. De hinde bleef roerloos staan en staarde hem een hele tijd strak aan. John zag wolkjes stoom uit haar neusvleugels komen, die trilden terwijl ze zijn geur opsnoof en toch niet vluchtte. De hinde bleef staan alsof ze ergens op wachtte, en John staarde haar aan. Hij zag elk detail van het dier, zag hoe ze haar oren achteruit stak en haar ogen bewoog en ineens was ze weg, zo snel dat het leek of ze er nooit was geweest...