Het handschrift van Lucebert

LUCEBERT is gekend en geliefd om zijn poëzie en om zijn beeldende kunst. Steevast worden deze beide kunstvormen afzonderlijk, en los van elkaar beschouwd. HANS GROENEWEGEN laat in HET HANDSCHRIFT VAN LUCEBERT voor het eerst zien hoe Luceberts overweldigende stroom tekeningen dezelfde bron heeft als de stroom van zijn gedichten. Groenewegen richt zich als eerste beschouwer op deze tweevoudige bron. Hij beschrijft waar beide kunstvormen samenkomen en uiteengaan, hoe ze elkaar verhelderen of verduisteren, verklaren en betekenis geven.In HET HANDSCHRIFT VAN LUCEBERT schetst Groenewegen een nieuw en overtuigend beeld van de dubbelkunstenaar Lucebert. Niet eerder kon iemand zo zorgvuldig en verhelderend de poëzie bespreken die ontstond na het dichterlijk zwijgen dat meer dan twintig jaar duurde. Onvoorzien blijkt de sleutel tot dit zwijgen in de tekeningen van Lucebert verborgen te liggen. Wanneer het schrijven van de dichter tot stilstand komt, schrijft de tekenaar verder in een