God in de mens

De Spaans-Amerikaanse filosoof, essayist, literair criticus, romanschrijver en dichter George Santayana (1863-1952) schreef dit boek tegen het eind van zijn leven in de afzondering van een klooster te Rome. Op dat moment (gedurende de Tweede Wereldoorlog) had hij reeds een omvangrijk en veelzijdig oeuvre op zijn naam staan, waarvan het wijsgerig gedachtgoed een unieke plaats inneemt binnen het spectrum aan stromingen van de moderne filosofie. In zijn denken vaart Santayana een eigen originele koers tussen de bakens van een naturalistisch materialisme en een soms Platoons aandoend idealisme. Volgens hem moet de mens, heen en weer geslingerd tussen de animale basis en de ide?le bestemming van zijn bestaan, trachten zijn levensreis op een zinvolle wijze te volbrengen. Hij wordt daarbij geholpen door verschillende spirituele ori?ntatiekaders, belichaamd in filosofie, religie, po?zie en mythe. Vanuit dit gezichtspunt worden religies en religieuze geschriften niet zozeer beschouwd als