De Willemstad

Punda was in de negentiende eeuw een levendige, ommuurde stad. Je vond er winkels, schooltjes, tapperijen, hotels, en natuurlijk woonhuizen. Blank woonde naast zwart, joods naast protestants, slaven naast vrijen. Daartussendoor scharrelden honden en varkens, kookten vrouwen schildpadsoep en verstoorden straatmuzikanten de nachtelijke rust. In de Annabaai vochten pontvoerders om een vrachtje.Wijlen Els Langenfeld zocht al die feitjes en weetjes over Punda op in oude kranten en archieven. Als geen ander wist ze hoe de bewoners van Punda destijds hun dagen sleten. Jeannette van Ditzhuijzen rondde haar onvoltooide manuscript af en maakte er een boek van dat een goed beeld geeft van het dagelijks leven in het oude Punda.de auteursWijlen Els Langenfeld studeerde weliswaar geen geschiedenis, maar ze was historica in hart en nieren. Haar boeken en krantenartikelen over Curaçao zijn het resultaat van minitieuze speurtochten in de Curaçaose archieven. Dankzij haar uitgebreide onderzoek kon