De drekpoeten

Het woord drekpoëten zingt al een paar honderd jaren rond, het duikt met regelmaat op in de literatuurgeschiedenis en ik kom om de vijf jaar iemand tegen die er 'wel eens' van heeft gehoord. Toch blijft onduidelijk wat drekpoëten precies zijn en wie het zijn. Nooit werd er een afzonderlijke uitgave aan hun werk gewijd.'Niet zonder komische kracht, doch van een soort om polderjongens te kittelen,' schrijft Kalff in zijn Geschiedenis der Nederlandsche letterkunde over de gedichten van zekere drekpoëet. Puntdichten 'waaronder enkele wel grappig zijn, maar niet zó grappig, dat het de moeite loont, daarvoor in dit vuilnisvat te gaan grasduinen,' heet het over een andere in De Ontwikkelingsgang der Nederlandsche Letterkunde van Te Winkel. Verdere typeringen zijn ´vuil´ en ´gemeen´, ´onbehoorlijk plat´ en ´walgelijk vies´. Werk van de straat of uit 'wat men tegenwoordig ene "revue" zou noemen'.In het beste geval mogen dit soort dichters voor 'burlesk' doorgaan en verwijst men