De Armeense genocide

Duizenden en duizenden documenten heeft de Turkse historicus Taner Akçam gelezen. Minutieus is hij op zoek gegaan naar de bewijzen voor de genocide op een miljoen Armeniërs, die plaatsvond in het Ottomaans-Turkse Rijk, ten tijde van het regime van de Jong-Turken (1915-1917). In het grote, aaneengesloten nieuwe Turkse rijk, waarin alleen Turkssprekende volkeren verenigd zouden zijn, was geen plaats voor de (christelijke) Armeniërs. In februari en maart 1915 werden zo'n 200.000 Armeense militairen ontwapend en onderworpen aan dwangarbeid. Vervolgens werd in de nacht van 24 april de Armeense intelligentsia opgepakt en vermoord. Hierna kwam een enorme deportatiebeweging op gang. Onder het mom van evacuatie en hervestiging werden duizenden Armeense burgers verdreven naar wat nu Syrië en Irak is. Blootgesteld aan zware mishandeling, verkrachting, verbranding, ophanging, verdrinking, uithongering en executie hebben maar weinigen de massale deportatie overleefd.Taner Akçam, die als