Brieven aan Tim

'Dit was mijn geheime dagboek. Ik neem aan dat de schroom die ik nu voel ook u niet helemaal vreemd zal zijn. Het is goed dat ze bestaan, die gevoelens van schroom en schaamte en terughoudendheid. Maar laten wij ze voor deze gelegenheid opzij zetten, want ze staan ons in de weg. Mij om onbevangen te kunnen vertellen, en u om onbevangen te kunnen lezen. 'Voor diep verdriet bestaan geen woorden. Maar wat doe je als de dood je ontneemt wat jou het aller-dierbaarst is: een van je kinderen? Dit zijn de onvoorstelbaar indringende brieven die Mieke van Acker na de dood van haar zoon Tim aan hem is beginnen te schrijven.